Wiec emancypantek, 1912, Berlin, fot. AKG-Images
/East NewsMiędzynarodowy Dzień Kobiet ma głębokie korzenie, które sięgają do początku ubiegłego stulecia. Pierwsze obchody Narodowego Dnia Kobiet odbyły się 28 lutego 1909 r. w Stanach Zjednoczonych. Zapoczątkowane zostały przez Socjalistyczną Partię Ameryki. Ich podłożem była walka o emancypację i prawa kobiet.
Obchodzony na całym świecie Dzień Kobiet, ustanowiła w 1910 roku Międzynarodówka Socjalistyczna w Kopenhadze. Miał on na celu propagowanie idei praw ekonomicznych i społecznych kobiet, w tym przyznanie kobietom praw wyborczych. W konferencji udział wzięło ponad 100 uczestniczek z 17 krajów, w tym trzy kobiety po raz pierwszy wybrane do Parlamentu Fińskiego. Ustanowienie Dnia Kobiet zostało przyjęte w drodze anonimowego głosowania, bez ustalania dokładnej daty jego obchodów.
Do matek-założycielek Międzynarodowego Dnia Kobiet należy zaliczyć niemiecką feministkę Klarę Zetkin, która była czynnie zaangażowana w pracę II Międzynarodówki i była wielką orędowniczką obchodzenia święta.
Po raz pierwszy Międzynarodowy Dzień Kobiet obchodzono 19 marca 1911 roku w Austrii, Danii, Niemczech i Szwajcarii. Podczas zorganizowanych tego dnia manifestacji ulicznych, domagano się prawa kobiet do głosowania i obejmowania stanowisk publicznych, praw kobiet do pracy i szkoleń zawodowych oraz zaprzestania dyskryminacji w miejscu pracy.
W 1911 roku po raz pierwszy również w Polsce obchodzono Międzynarodowy Dzień Kobiet. W Krakowie i kilku innych galicyjskich miastach, Krakowskie emancypantki zorganizowały kilkutysięczną demonstrację, domagając się prawa wyborczego dla kobiet. Udało się im wywalczyć czynne prawo wyborcze do rady miejskiej Krakowa w 1912 roku, miało one jednak ograniczenia dotyczące wieku, osiadłości, majątku i wykształcenia.
W latach 1913 i 1914 podczas Międzynarodowego Dnia Kobiet odbyły się demonstracje antywojenne. Tego dnia święto było obchodzone po raz pierwszy w Rosji.
8 marca 1917 kobiety w Petersburgu, wspólnie z komunistami, zorganizowały strajki i protesty pod hasłem: „chleba i pokoju”. Cztery dni później abdykował car Mikołaj II, a jedną z pierwszych decyzji Rządu Tymczasowego było przyznanie kobietom praw wyborczych.
W dniu 28 listopada 1918 roku dekretem Tymczasowego Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego również Polki uzyskały prawa wyborcze.
W Polsce święto kobiet stało się najbardziej popularne w okresie PRL. W tamtym okresie, kobietom z okazji ich święta, ofiarowywano najczęściej goździki i rajstopy, a w późniejszych latach tulipany. W zakładach pracy obchody święta były obowiązkowe. Z okazji Dnia Kobiet publikowano na plakatach w czasopismach portrety kobiet, prezentujące różne zawody i dziedziny życia gospodarczego, w myśl opinii Władysława Gomułki, że „nie ma dziś w Polsce dziedziny, w której kobiety nie odgrywałyby ważnej roli”.
